literaturoznawca, krytyk i pisarka. Urodziła się we Lwowie, kiedy Niemcy uciekali z tego miasta, a wkraczali do niego bolszewicy… Wtedy rodzice jej przenieśli się do Krakowa. To tu Alicja bawiła się w parkach – Krakowskim i Jordana, to tu chodziła z tatą do muzeów i na wystawy, to tu zdała maturę i studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim u profesora Kazimierza Wyki. Potem przez parę lat uczyła w szkołach krakowskich języka polskiego. Po doktoracie (praca ta uzyskała pierwszą nagrodą w dziale prac doktorskich i habilitacyjnych na konkursie naukowym w ramach III Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu w 1977 roku) i habilitacji została profesorem; otworzyła Katedrę Literatury dla Dzieci i Młodzieży w Akademii Pedagogicznej (na razie jedyną w Polsce).

PUBLIKACJE

Monografia Ceremonie literackie, która była podstawą wniosku o nadanie jej tytułu naukowego, została wyróżniona jako “Książka Roku” przez Polską Sekcję International Board Books for Young. Nagrodę “Książka Roku 1996” polskiej sekcji IBBY otrzymała też za Pogaduszki do poduszki. Z zainteresowań dla problemów nauki lektury oraz pogranicza literatury i malarstwa pojawiły się książki: Dziecko i świat przedstawiony, czyli tajemnice dziecięcej lektury (1987, 1994) a także Czyta, nie czyta… (o dziecku literackim) (1998), Od ludus do agora. Rozważania o książkach dla dzieci i młodzieży… (2003), Książka jest światem. O literaturze dla dzieci małych oraz dla dzieci starszych i nastolatków (2005). Jako naukowiec i krytyk Alicja Baluch interesuje się także polską poezją XX wieku, z tych zagadnień ukazały się publikacje: Uważne czytanie. W kręgu liryki XX wieku (2000) oraz Tytus Czyżewski, Poezje i próby dramatyczne, w serii Biblioteka Narodowa Ossolineum). Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem im. Komisji Edukacji Narodowej; uzyskała też zespołową nagrodę Ministra II stopnia. Była członkiem redakcji “Polonistyki”, Rady Naukowej czasopisma “Sztuka dla Dziecka” w Poznaniu; i kapituły Nagrody Prezydenta RP dla twórców i animatorów kultury dziecięcej. aktualnie jest członkiem Rady Naukowej “Guliwera” Alicja Baluch jako literaturoznawca, krytyk i twórca jest też członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich; w latach 2002 – 2005 była wiceprezesem Oddziału Krakowskiego. Wydała książki – opowiadania i wiersze: Przytulanki, przemyślanki i pocieszanki, Echobajki, Narcyz to ja, Baj(ń)kowe światy, Kot ma psa, Gołąbki, czyli opowiadania dla staruszków, Tylko w Krakowie… Kołowanki filozoficzne, Bezdech, Kreska i kreska. Bajarz Krakowski (
Skrzat, Kraków 2012.) Niektóre z tych publikacji ozdobione są jej rysunkami.

PRYWATNIE
Alicja jest mężatką; mąż jej Jacek Baluch, slawista, jest profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego i Opolskiego. W latach 1990–1995 był ambasadorem RP w Pradze. Państwo Baluchowie mają troje dzieci: córkę Małgorzatę, która jest chemiczką, adiunktem w Akademii Pedagogicznej w Krakowie, syna Wojciecha, teatrologa, który jest adiunktem na Uniwersytecie Jagiellońskim, córkę Katarzynę Barbarę. która studiuje medycynę i dwóch wnuków Jakuba i Michała. Do rodziny należy też perski kot Muriel i zwariowany pies Bilbo (Bagins). Nie tylko mąż Alicji zajmuje się polityką (zanim został ambasadorem w Pradze był internowany w Załężu). Także jej syn był przewodniczącym partii Demokraci pl w województwie małopolskim, a ona sama była w wyborach 2005 roku kandydatką do Senatu RP z ramienia partii Demokraci pl. Uzyskała w tych wyborach 40000 głosów. Znaczy to, że Krakowianie ją lubią i cenią.

 

KONTAKT: abaluch@op.pl