| Opowiadanie to, a może powieść o charakterze biograficznym, mieści się w tym nurcie literatury, którego główny bieg wytycza twórczość takich prozaików jak Tadeusz Nowak czy Julian Kawalec. (…) Tę pełną poezji prozę cechuje powściągliwość i wrażliwość, trafnie przekazany detal i dramatyczny skrót. Delikatna stylizacja na język potoczny sąsiaduje z celnymi, czasem ledwo zaznaczonymi metaforami. (…) Książkę czyta się z zaciekawieniem i dużą dozą emocji. Posługując się metaforą Kaziemierza Wyki można powiedzieć, że „Taniec na deszczu” jest opowieścią ziarnka piasku o przetaczającej się nawałnicy sztormowej fali. |
