W poetyckiej materii Wzajemności odczytujemy podobne, ale pogłębione wątki i poetyckie motywy, które pojawiały się we wcześniejszej twórczości Katarzyny Grzesiak. Zostały one pod względem znaczeniowym bardzo wzbogacone, egzystencjalnie dopracowane i świadczą obecnie zarówno o dojrzałości, jak i stałym rozwoju artystycznym autorki Gorzkiego nieba, chociaż głównym bóstwem, któremu oddaje się tutaj cześć, jest nadal Eros. Miłosne tęsknoty, samotność i niespełnienie, widoczne szczególnie w szeregu krótkich, czterowersowych wierszy, zamieszczonych w tym tomie, nie są wyłącznie poetyckim konceptem, lecz również owocem nie tylko literackiego doświadczenia lirycznej bohaterki. […] Wiersze z Wzajemności nie stronią, podobnie jak w poprzednich tomach, od ironii, autoironii, paradoksu, ale, kiedy sytuacja liryczna tego wymaga, również od patosu i tonu „serio”.
z posłowia Stanisława Stabro