SPOTKANIE Z EWĄ ELŻBIETĄ NOWAKOWSKĄ

Ewą Elżbietą NOWAKOWSKĄ
z okazji wydania tomu poetyckiego „Oko”

O książce rozmawiać będą:
Ewa Lipska i Wojciech Ligęza

Ewa Elżbieta Nowakowska (ur. w Krakowie) – poetka i tłumaczka literatury anglojęzycznej (m.in. Thomasa Mertona, Anne Carson, Williama Blake’a i Alice Munro) oraz poezji polskiej na język angielski (m.in. Ewy Lipskiej i Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego), wykładowca akademicki. Laureatka Pierwszej Nagrody Konkursu im. K.K. Baczyńskiego (Łódź 1998), wyróżniona przez Wisławę Szymborską Drugą Nagrodą w Konkursie Rynna Poetycka (2004), nominowana przez Adama Zagajewskiego do Nagrody Fundacji Kościelskich (2006). Wydała dwa tomy poezji: Dopiero pod pewnym kątem (1999) i Nieboskłony (2003) oraz zbiór opowiadań Apero na moście (2010). Publikowała wiersze, prozy, recenzje książek, eseje oraz przekłady na łamach pism: Zeszyty Literackie, Topos, Dekada Literacka, Fraza, Tygiel Kultury, Kwartalnik Artystyczny, Studium, Przekładaniec, Suplement, Inspiracje i RED oraz poezji polskiej m.in. w czasopismach Gulf Coast, Words Without Borders i Literary Imagination.

Trzeci tomik poetycki Ewy Elżbiety Nowakowskiej składa się z utworów najczęściej krótkich, które metodą opisu, poetyką zbliżają się do pewnego typu imagizmu: te wiersze w sposób klarowny, naturalny, „obiektywny” przekazują obraz świata. (…) Wyobraźnia poetki jest intrygująca, gry skojarzeń ciekawe, układ tekstów pozwala śledzić przechodzenie jednego tematu w drugi, utwory dopełniają się i wzajemnie objaśniają. Widać w tych wierszach także uwrażliwienie na tradycję, sztukę; na uwagę zasługują delikatne erotyki, liryzm, nastrój, czułość, teksty inspirowane myślą Wschodu, technikami medytacji.
(Krzysztof Lisowski, redaktor tomu Oko)

Ewa Elżbieta Nowakowska aktualizuje tradycje poezji wyobraźniowej,  podejmując atak na niewyrażalne, ale na przeciwległym biegunie umieszcza wątki związane z pracą poznawczą umysłu. Należy zauważyć wycofaną dyskretną erudycję oraz dialog z mitami oraz przekazami kultury. Zatem w próbach odczytywania szyfrów transcendencji i niewyraźnych przesłań, którymi być może łudzi nas natura, intuicję wspiera intelekt. Wrażliwość poetycka każe poszukiwać przejść między boskim a ziemskim, między ludzkim a nie-ludzkim.
(Prof. dr hab. Wojciech Ligęza )