Wiersze Krystyny Lenkowskiej są dobrym przykładem tego, jak dźwiękowa faktura słowa może budować nici skojarzeń i organizować wizję świata przedstawionego. Poetka chętnie łączy chropowatość z lirycznością, dynamizuje i łagodzi, wprowadza dysonansowe jakości. Jakby w przekonaniu, że poezja wyrasta z życia człowieka, ale równocześnie stale się ponad nie wznosi, ujawnia swą demiurgiczną moc. Plastyczne, barwne, oszczędne, ekspresywne i refleksyjne wiersze. Jak roztocznica wnikają intensywnie w oko i pamięć czytelnika.
Janusz Pasterski — Oko, kwiat i bezsenność, „Fraza” 2018, nr 2 (100)
Krystyna Lenkowska — poetka, tłumaczka, wydała dwanaście tomów poezji (dziesięć w Polsce, jeden w Ukrainie i jeden we Francji), jedną powieść, dwa audiobooki, a ostatnio przekłady poezji Emily Dickinson Jest pewien ukos światła. Jej wiersze opublikowano w Polsce i kilkunastu innych krajach w tłumaczeniach m. in. na angielski, ukraiński, albański, chiński, hiszpański. Nagrodzona w Sarajewie (Seeking a Poem 2012), w Macedonii-Albanii (Ditet e Naimit 2013), Indiach (The World Congress of Poets 2019). Jej wiersz został włączony do jednej z najbardziej reprezentatywnych antologii polskiej poezji współczesnej Scattering in the Dark. A New Anthology of Polish Female Poets (White Pine Press 2016, Buffalo — New York). Jest członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (SPP) oraz Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury (STL).
Biblioteka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Tom 1
Instytucją finansującą jest Instytut Literatury.
Projekt powstał dzięki wsparciu Funduszu Popierania Twórczości Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.