W pięćdziesięciu wierszach zgromadzonych w tym tomie, Zygmunt Ficek dokonuje kolejnego kroku w swojej zadziwiająco konsekwentnej podróży przez lasy, góry i doliny. Tam właśnie, nad strumykami, potokami, stawami, w powietrzu, na ziemi i w wodzie, tropi ukryte ślady Wszechmocy, która ukazuje się w mikroskopijnej skali i w olśniewającej pojedynczości wszelkich napotkanych stworzeń. Z detalu wnioskuje o całości. A nam pozostawia ślad – jakby oznaczony czytelnie szlak dla niefrasobliwych turystów. Z pewnością tędy droga.
ZYGMUNT FICEK – poeta, fotograf, nauczyciel. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Urodził się w Białce k. Makowa Podhalańskiego. Dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Białce oraz Skawicy. Od półwiecza mieszka w Krakowie. Dotąd wydał tomiki poetyckie: Łagodność ostrych szczytów (1998), Prawdziwa baśń o Mroziliszku (2002), Uroczystość czerpania chłodu (2008), Wołanie doliny (2011), Litania do Archanioła Michała (2012), Rękopis (2014), Pod okapem burzy (2017), Dzień po długiej drodze (2019), Kiełkujące ziarno piasku (2020), Na przedprożach baśni (2020), Noc, która nie śpi (2021).
Albumy fotograficzne – zbiorowe: Polskie Parki Narodowe (1994), Polska Fotografia Krajoznawcza (2000), Mistrzowie Polskiego Pejzażu (2001) oraz indywidualne: Babia Góra (1995), Tatry (2000.), Tatry Wysokie (2002).
Laureat I nagrody na XI Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. R.M. Rilkego (2017). Uzyskał Wyróżnienie Centralnego Ośrodka Turystyki Górskiej PTTK w 5. Międzynarodowym Konkursie – Najlepsze Wydawnictwa o Górach w ramach 23 Międzynarodowych Targów Książki w Krakowie (2020) za tomik Dzień po długiej drodze.
Od 2014 roku jest członkiem krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.