Jest synem Krystyny z Estreicherów i Konstantego Grzybowskiego, profesora UJ. Jest absolwentem III Gimnazjum i Liceum im. Jana Sobieskiego w Krakowie. W latach 1949 – 1954 studiował historię i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po aresztowaniu w kwietniu 1950 roku był przez kilka miesięcy więziony w siedzibie Urzędu Bezpieczeństwa przy Placu Inwalidów i w więzieniu przy ul. Montelupich. W okresie 1954 – 1955 pracował w krakowskim PWN, a następnie (do 1978) pracownik Instytutu Historii PAN w Warszawie. Po stypendium w Ecole Pratique i stażu letnim w Tours, w 1962 roku obronił doktorat. W 1967 – 1968 odbył staż badawczy w Cambridge, którego wynikiem była habilitacja z historii Anglii w 1970. Od 1978 pracował w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Wykładał historię powszechną nowożytną, historię Francji i historię historiografii. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1992 roku. W 2000 roku przeszedł na emeryturę, ale do 2010 roku kontynuował działalność dydaktyczną w Krakowskiej Akademii im. A. Frycza-Modrzewskiego. Jest autorem 21 książek, członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Został odznaczony krzyżem kawalerskim i oficerskim Orderu Odrodzenia oraz medalem Komisji Edukacji Narodowej.